آیا مساحت واحد مسکونی برای نصب پکیج مناسب است؟
1-آیا مساحت واحد مسکونی برای نصب پکیج مناسب است؟
• نصب پکیج در فضاهای کمتر از 60 متر مربع ممنوع است مگر آنکه هوای مورد نیاز جهت احتراق گاز مصرفی آنها از طریق دریچه دائمی که مستقیما به هوای آزاد راه دارد تامین گردد. ابعاد دریچه در صفحه 65 مبحث 17 آورده شده است.
2- آیا محل نصب پکیج مناسب است؟
• در استان هایی مثل مازندران که شرایط جوی مناسبی دارند و خطر یخ زدگی پکیج وجود ندارد بهتر است پکیج در تراس یا بالکن نصب گردد.
3- آیا در و پنجره واحد مسکونی دو جداره و یا درز بند می باشد؟
در اینصورت بایستی تامین هوای احتراق از طریق دریچه دایم بازی که روی دیوار خارجی نصب می شود انجام شود. آیا این موضوع رعایت شده است؟
4- آیا ظرفیت پکیج با نقشه و کاربری مطابقت دارد؟
5- آیا ارتفاع از کف شیر لوله گاز پکیج مناسب است؟
6- آیا قطر لوله گاز پکیج مناسب است؟
7- آیا قطر دودکش قائم مناسب است؟
• حد اقل قطر دودکش پکیج های بدون فن بایستی 15 سانتی متر باشد.
8- آیا قطر و نوع و جنس لوله رابط پکیج مناسب است؟
9- آیا ارتفاع دودکش از خروج از بام مناسب است؟
10- آیا فاصله دودکش از دهانه های باز و دیوارهای اطراف مناسب است؟
11- آیا نوع و جنس کلاهک دودکش مناسب است؟
12- آیا ارتفاع دودکش از محل خروجی از دستگاه تا مجرای خروجی روی دیوار درست در نظر گرفته شده است؟
• با توجه به قطر دودکش 15 سانتی متر این اندازه 30 سانتی متر در نظر گرفته می شود.
پکیج گرمایشی دستگاهی است که به وسیله احتراق سوخت (گازوئیل یا گاز) آب در گردش سیستم گرمایش را گرم کرده و نیز آب گرم مصرفی ساختمان را تامین می کند و در واقع مجموعه ای از دیگ، منبع انبساط و پمپ می باشد که به صورت یکپارچه و کوچک در آمده است. پکیج ها در دو نوع دیواری و زمینی موجود می باشند.
• پکیج به دو گروه تک مبدل (مبدل دو منظوره) و دو مبدل تقسیم می شوند. پکیج دو منظوره (تک مبدل) آب گرم مدار شوفاژ و آب گرم بهداشتی را از طریق تنها یک مبدل تامین می کند.
پکیج دو مبدل: در این نوع پکیج از دو مبدل استفاده می شود. مبدل اولیه مستقیما توسط شعله آب مدار گرمایش را تامین و مبدل دوم یا به صورت مستقیم توسط شعله و یا به واسطه آب سیستم گرمایش مبادرت به تامین آب گرم مصرفی می کند.
• پکیج ها از لحاظ تامین هوای احتراق به دو نوع احتراق باز و احتراق بسته تقسیم می شوند. در نوع باز پکیج هوای لازم را از فضایی که در آن نصب شده می گیرد. نوع بسته به نوعی گفته می شود که هوای مورد نیاز احتراق را از محیط غیر از نصب (محیط خارج) تامین می کند. این نوع دستگاه به نوع فن دار نیز مشهور است. در این صورت دودکش بایستی در جداره باشد یعنی دو لوله درون هم که یکی وظیفه خروج هوای احتراق (باقطر حدود 60 میلی متر) و دیگری تامین هوای احتراق (به قطر داخلی حدود 100 میلی متر) را بر عهده دارد. اگر از دو لوله مجزا برای تامین هوای احتراق و خروج دود استفاده شود در این حالت بایستی قطر هر کدام 80 میلی متر باشد.
در انتخاب پکیج ها مهم ترین پارامتر ها ظرفیت حرارتی مورد نیاز، تعداد مبدل ها، فن دار یا بدون فن بودن، صدا، نوع سوخت و مقدار سوخت مصرفی، مدل، گارانتی خدمات پس از فروش، کیفیت قطعات و قیمت می باشند.
• ظرفیت حرارتی پکیج به صورت تقریبی برای ساختمان های معمولی از رابطه زیر بدست می آید:
Q (kw) = V (m3) * B
V حجم ساختمان و Q ظرفیت حرارتی پکیج و B ضریبی که برای ساختمان های معمولی 0.55 و برای ساختمان هایی که عایق کاری مناسب شده باشد 0.35 می باشد.
• با توجه به وضعیت آب شهر های مختلف، خیلی بهتر است که قبل از لوله ورودی آب شهری به پکیج یک سختی گیر (مغناطیسی، الکترونیکی ، ... ) متناسب نصب شود.
• برای شهر هایی که آب سختی بالا دارد بهتر است از پکیج هایی با دو مبدل استفاده شود.
• پکیج بهتر است دارای سیستم عیب یاب اتوماتیک باکد باشد که دارای عیب یاب مجهز به سنسورهای کنترل عملکرد باشد خطاهای عملکرد را به صورت کدهای مشخص در مانیتور پکیج نمایش می دهد و کاربر یا سرویس کار با مراجعه به دفتر چه راهنمای پکیج متوجه نوع عیب می گردد.
